Ułatwienia dostępu

baner_chrzest-1.4.jpg
Gdy to usłyszeli, przyjęli chrzest w imię Pana Jezusa. A kiedy Paweł włożył na nich ręce, Duch Święty zstąpił na nich.
Dz 19, 5-6
Duch Święty, Trzecia Osoba Boża, jest pierwszym i największym darem Boga dla człowieka. To sam Bóg, który daje się z miłości człowiekowi. Duch Święty obecny w człowieku od chwili Chrztu i jeszcze bardziej poprzez Bierzmowanie i inne Sakramenty, działa w nim i ubogaca go swymi darami.

Duch Święty obecny w człowieku od chwili Chrztu i jeszcze bardziej poprzez Bierzmowanie i inne Sakramenty, działa w nim i ubogaca go swymi darami. Tradycyjnie wymienia się ich siedem: mądrości, rozumu, rady, męstwa, umiejętności, pobożności i bojaźni Bożej. Przytoczona lista pochodzi z Iz 11,2–3, gdzie prorok mówi o przyszłym Mesjaszu, że spocznie na Nim „Duch Pański, duch mądrości i rozumu, duch rady i męstwa, duch wiedzy i bojaźni Pańskiej. Upodoba sobie w bojaźni Pańskiej” (Biblia Tysiąclecia, wyd. V, Poznań 2002)

  1. Dar mądrości (hebr. hohma, gr. sofia, łac. sapientia) pozwala dostrzegać Boga i widzieć wszystko w Jego świetle, Jego oczami. Mądrość Boża przeciwstawia się mądrości czysto ludzkiej, ograniczonej do horyzontu doczesnego, do ludzkich tylko kryteriów i dążeń. Dzięki temu darowi człowiek ma spójną wizję świata i życia, w której wszystko ma swoje miejsce i czas, nie gubi ostatecznego powołania i przeznaczenia w Bogu.

  2. Dar rozumu (hebr. bina, gr. synesis, łac. intellectus) umożliwia zrozumieć Boga i czło-wieka, rzeczy i wydarzenia, pojąć ich istotę i znaczenie, a nie tylko ślizgać się po powierzchni, zatrzymywać się na pozorach. Dzięki rozumowi człowiek poznaje rzeczywistość taką, jaka jest, ma wgląd w jej tajemnicę, rozumie jej złożone mechanizmy, powiązania przyczynowo-skutkowe, jej dobre i złe strony.

  3. Dar rady (hebr. eca, gr. bule, łac. consilium) pomaga dokonywać słusznego wyboru w sytuacjach skomplikowanych i niejasnych, rozróżniać, co jest rzeczywistym dobrem, a co złem, co jest większym dobrem, a co mniejszym dla siebie i dla innych. Dzięki temu darowi człowiek nie gubi się w szczegółach, nie waha się bez końca, ale umie podejmować mądre, jednoznaczne decyzje w sprawach wielkich i małych, tak by sensownie przeżywać swoje życie i uczestniczyć coraz bardziej w wiecznym życiu Boga.

  4. Dar męstwa (hebr. gewura, gr. ischys, łac. fortitudo) daje duchową siłę do odważnego wyznawania swoich przekonań i zgodnego z nimi postępowania, nie lękając się zagrożeń i przykrych konsekwencji. Dzięki niemu człowiek może przezwyciężać wewnętrzne opory i zewnętrzne prześladowania aż do oddania życia w imię najwyższych wartości, w imię Chrystusa, tak jak On oddał życie za nas. Może przeciwstawiać się złu, nie uciekając się do prze-mocy, i trwać do końca w dobrym, nie poddając się zmęczeniu i znużeniu.

  5. Dar umiejętności (hebr. daat, gr. gnosis, łac. scientia) to szczegółowa wiedza, która umożliwia wprowadzać w czyn podstawowe prawdy wiary i zasady moralne, posługiwać się dostępnymi środkami, by osiągać wytyczone sobie cele na drodze do Boga. Dzięki temu darowi człowiek jest praktyczny i skuteczny w działaniu, radzi sobie w konkretnych sprawach, umie je wykorzystać dla prawdziwego dobra.

  6. Dar pobożności (gr. eusebeia, łac. pietas) pomaga człowiekowi nawiązać relację z Bogiem i wyrażać ją w aktach kultu, ćwiczeniach duchownych i w dobrych uczynkach. Dzięki pobożności całe życie człowieka jest przeżywane w komunii z Bogiem i staje się pieśnią na Jego chwałę, osiągając w ten sposób szczyty świętości.

  7. Dar bojaźni Bożej (hebr. jirat Elohim, gr. fobos Theu, łac. timor Dei) nie oznacza nie-wolniczego strachu przed Bogiem, ale szacunek, respekt, posłuszeństwo wobec Niego, lęk, by Go nie utracić, gdyż jest najwyższą Wartością i Bogactwem, Osobą godną miłości ponad wszystko i tylko w komunii z Nim człowiek może znaleźć prawdziwy pokój i spełnienie.

Siedmiu darom odpowiadają w Biblii owoce Ducha: „miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie” (Ga 5,22).



Bierzmowanie jest to sakrament, w którym Duch Święty umacnia chrześcijanina, aby wiarę swą mężnie wyznawał, bronił jej i według niej żył. Uzdatnia to co wierzący otrzymuje na chrzcie świętym, stąd też nazywany jest także sakramentem dojrzałości chrześcijańskiej. Udzielany jest tylko raz w życiu, ponieważ raz na zawsze "wyciska" na duszy znamię świadka Chrystusowego.
Skutkiem sakramentu bierzmowania jest wylanie Ducha Świętego, identyczne z tym, jakie miało miejsce w dniu Pięćdziesiątnicy. Wylanie Ducha Świętego wyciska w duszy chrześcijanina niezatarte znamię. Przyjęcie sakramentu Bierzmowania czyni nas jeszcze bardziej dziećmi Bożymi, jeszcze ściślej jednoczy nas z Chrystusem i z Jego Kościołem. Dzięki łasce Ducha Świętego możemy stawać się gorliwymi świadkami naszej wiary.

Sakrament bierzmowania udzielany jest temu, kto powinien sobie zdawać sprawę, co to znaczy być świadomym wierzącym i katolikiem. Sakrament Ducha Świętego, bo On w tym sakramencie zstępuje na nas i ubogaca nas swymi darami.

Słowo "bierzmowanie" pochodzi od staropolskiego słowa "bierzmo". Była to belka wzmacniająca strop. Celem bierzmowania jest bowiem wzmocnienie nas w wierze.

Bierzmowanie udziela nam następujące łaski:
  • pomnaża łaskę uświęcającą,
  • wyciska na duszy niezatarty znak wyznawcy Chrystusowego,
  • daje 7 darów Ducha Świętego,
  • daje łaskę uczynkową, abyśmy wiarę mężnie wyznawali, bronili jej i według niej żyli.
Sakramentu bierzmowania udziela Ks. Biskup, a w nagłych nadzwyczajnych okolicznościach każdy upoważniony kapłan. 

Najważniejsze ceremonie sakramentu bierzmowania?
a) włożenie rąk przez ks. biskupa, co oznacza zstąpienie Ducha Świętego,
b) namaszczenie na czole Krzyżmem św. i słowa: "Przyjmij znamię daru Ducha Świętego".

Krzyżmo święte jest to mieszanina oliwy i balsamu, poświęcona w Wielki Czwartek przez ks. biskupa w katedrze (oliwa daje sprężystość, balsam goi i konserwuje)

Portale warte polecenia